Opening

Hoi schatties

Daar zit ik weer. Gezellig met mijn lieve gezinnetje buiten. Laptop op schoot en om me heen 15 kinderen die gefascineerd zitten te kijken. Leuk muziekje op en ze zijn helemaal vrolijk. Net lekker met thuis geskyped, dat vinden ze al helemaal geweldig. Toch weer moe van een heerlijk weekje werken. Ik begin langzaam te beseffen dat het niet zo lang meer duurt voor ik weer lekker in Nederland zit. Heel gek dat ik een heleboel dingen al af kan tellen! Nog maar 4 keer werken op de school, nog maar 7 keer werken in het weeshuis, nog maar 2 weekendjes chillen aan het zwembad en ga zo maar door. Wel heel fijn om te merken dat ik niet de enige ben die het jammer vind dat ik weg ga. Op school zeggen de kinderen en lerares al dat ze gaan huilen als ik weg ga! Stiekem toch wel leuk om te horen hihi! En ik ben waarschijnlijk degene die het hardst jankt als het moment daar is.
Afgelopen dinsdag hadden we de opening van Daniëlle’s project. En jeetje wat was dat een feest! Daniëlle had thuis een hoop geld opgehaald en heeft hier een klein ‘ziekenhuisje gebouwd’. In een enorm afgelegen dorpje was een chief die in zijn eigen hutje zieke mensen verzorgde. Maar dit hutje lag helemaal vol en bovendien had deze man hierdoor zelf ook geen kamer meer. Daan heeft een huisje gebouwd met 3 kamertjes waarin hij de mensen die het nodig hebben nu kan gaan verzorgen. Echt iets op trots op te zijn Daantje!!
Na een lange zanderige rit kwamen we aan bij het dorpje. Alle kinderen kwamen meteen op je af. Er waren wat ballonnen meegenomen dus de kinderen waren ook al weer helemaal blij. Na even bij het ziekenhuisje te hebben gekeken werden we meegenomen naar de chief van de community (dat is een andere chief dan de man die de mensen verzorgd). Hij vertelde Daan hoe blij hij was met haar, en hoe dankbaar hij was dat ze dit had gedaan voor het dorp. En hij gaf haar zelfs een aantal colanuts. In de eerste week hebben we die dingen ook al geproefd, en godsallemejakkes wat zijn die dingen ranzig. Maar het gebaar daarentegen is echt heel bijzonder, zo’n colanut krijg je niet zomaar van een chief!
Vervolgens gingen we terug naar het ziekenhuisje. Daar stond een mooie partytent en stoelen voor ons klaar. We gingen lekker zitten en mochten toen genieten van prachtige dans en muziek. Het was echt een prachtig feest. En na zelf ook nog even mee te hebben gedanst werd Daantje even naar voren gehaald om iets tegen haar te zeggen. De chief (dit keer wel de chief die de mensen verzorgd) en de burgemeester kwamen eraan te pas. Ze vertelde haar hoe dankbaar ze waren en hoe bijzonder ze het vonden dat ze dit voor hen heeft gedaan. Uiteindelijk kreeg ze van hen een prachtige traditionele stof. Ze deden de stof bij haar om en ze zag er echt prachtig uit!
Toen was het tijd voor de ‘officiële opening’, en ja hoor, ze mocht een lintje doorknippen! Waarschijnlijk geregeld door Bash. Maar wel heel leuk! Er stonden enorm veel mensen omheen! Echt niet normaal hoeveel mensen er naar de opening zijn komen kijken. En toen was het zover, het ziekenhuisje is geopend en een heel dorp is geholpen! Ten slotte kregen we nog lekker wat rijst met guinea fowl, erg lekker. Toen was het weer tijd om terug te gaan.
Die avond was het weer tijd om afscheid te nemen. We zijn lekker uit eten geweest en hebben daarna nog gezellig een drankje gedaan om Tessa en Daniëlle uit te zwaaien! We gaan jullie missen meiden. Maar zien jullie snel weer in Nederland.
Voor de rest is deze week vrij rustig geweest! Ik geniet extra veel van alle kinderen op het weeshuis en op de school omdat ik weet dat ik ze niet meer zo enorm veel ga zien. Hierdoor word het alleen maar leuker en leuker. Heel lastig omdat je toch wel een band opbouwt met sommigen, om dan straks afscheid te moeten nemen.
Verder deze week ook al druk druk druk geweest met stoffen en souvenirtjes kopen. Voor thuis een heleboel stoffen mee zodat mama lekker aan de gang kan. Beetje jammer alleen dat een van mijn koffers nu al voor 3 kwart vol zit. Toch maar even rustig aan doen dus!! Ook heb ik deze week weer mijn eigen was gedaan, stiekem toch best zwaar maar ik ben wel trots op mezelf dat ik het toch maar eventjes goed schoon heb gekregen!!
Ik ben benieuw wat me deze week weer te wachten staat!

Tot snel! Dikke kus,
Diede