Compound - Feestje - Sponsorgeld

In het compound heb ik het nog steeds goed naar mijn zin. Soms nog een beetje ongemakkelijk met de wat oudere mensen in het gezin. De meeste kunnen namelijk amper Engels, dus telkens als we wat tegen elkaar willen zeggen wordt er een kind bij gehaald om het te vertalen. Het is wel gek om in een ander gezin te zitten hoor! In het vorige gezin voelde ik me inmiddels echt wel thuis, en nu moet je weer opnieuw beginnen. Wel een hele leuke uitdaging! Ik ben ook nog langs geweest bij mijn oude gezin! Echt super leuk, ze leken echt oprecht blij me weer te zien! En wat ook heel leuk was, de dingetjes die ik ze gegeven had, die gebruikte ze ook al meteen. Ik zag al kleren aan de waslijn hangen en mijn nagellak hadden ze ook op! Wat ik wel erg mis is een wc… Plassen kan gelukkig nog naast mijn hutje waar ik ’s ochtends ook iedere keer een heerlijke koude bucketshower krijg. Maar poepen is wat minder, zeker als je diarree hebt… En het poepveld is ver, dus ja hoor, mijn eerst zakjes zijn ook volgekakt :) Ik zou verder in de details kunnen gaan maar dat bespaar ik jullie maar voor deze keer! Ik kan jullie al wel vertellen dat ik een heel leuk verhaal heb over mijn eerste keer in een poepzakje! Als je benieuwd ben wil ik het je natuurlijk uitgebreid in geuren en kleuren vertellen in een privé gesprek.

Gister was Eelkje jarig, en zoals ik eerder al had gemerkt gaan verjaardagen hier niet ongemerkt voorbij! We hadden het geweldige idee om een motorking te versieren met slingers en ballonnen en dan town door te rijden. Een motorking is een motor met een enorme bak erachter waarmee allerlei mensen, dieren, dingen worden vervoerd. Het is hier eigenlijk een vervoersmiddel voor armen, maar wij als gekke salaminga’s vinden het ook geweldig om er op te zitten. Mensen hier vinden het sowieso al helemaal geweldig en raar als wij als rijke blanken in een motorking zitten. Nou dan kun je hat al raden met een versierde motorking, jeetje zeg, die mensen wisten niet wat ze zagen! Zo’n gekke versierde motorking met allemaal gekke vrolijke salaminga’s. Eelkje stond voorin als de koningin te zwaaien. En zo hebben we dan even een uurtje ofzo rond gereden! Het was echt geniaal! Daarna gingen we door naar Tacorabama, lekker uit eten. En ik had eindelijk mijn eetlust terug dus ik heb heeel goed genoten van het overheerlijke eten! Vervolgens gingen we uit, ik was eigenlijk van plan het niet al te laat te maken vanwege die malaria die pas 2 daagjes weg was, maar het was zo leuk dat ik mijn belofte toch een beetje heb gebroken.. Maar goed dat we de vandaag gewoon de hele dag aan het zwembad kunnen liggen. Wat een heerlijk leven hebben we hier ook he!

Maar even een ander onderwerp, het sponsorgeld! Ik heb besloten wat ik ermee ga doen! Op de school kunnen kinderen elke dag voor een heel klein bedrag een maaltijd krijgen, maar er is natuurlijk geld nodig om dit te kunnen veroorloven. Dus ik ga binnenkort even goed inkopen doen dat ze weer eventjes vooruit kunnen. En ook ga ik voor een aantal kinderen die het eigenlijk echt niet kunnen betalen het schoolgeld betalen! Een kind kan hier voor 48 cedi per jaar naar school, dat is dus 16 euro per jaar. Dat is voor ons natuurlijk niks, maar hier kan een heel gezin daar weken lang van eten, dus je kunt je voorstellen dat er heel veel gezinnen zijn die dat eigenlijk niet kunnen betalen. Sylvester is nu een lijst aan het maken voor kinderen die het nodig hebben. Zodra ik meer weet horen jullie het meteen! Ik wil in ieder geval degene bedanken die mij hebben gesponsord en er zo voor hebben gezorgd dat ik deze kinderen kan helpen! Als ik terug kom kan ik jullie de foto’s laten zien van het eten en van de kinderen en ouders die ik geholpen heb!

Dan even een minder leuk iets, over ongeveer één maand ga ik Tamale al weer verlaten!!! Jeetje wat gaat dat moeilijk worden! Ik ga de kinderen zoooo erg missen. Het was zo leuk, gister toen ik op school kwam kwamen meteen alle kinderen van de klas naar me toe. Allemaal vragen waarom ik er niet was geweest en de juffrouw zei ook al dat ze er de hele tijd naar vroegen, echt zo leuk om te merken hoe leuk ze het vinden als je er bent. Oh ik zie er nu al tegenop om afscheid van ze te gaan nemen! Wat ga ik die schatjes missen zeg! Gister op school heb ik ook voor het eerst met een baby en omslagdoek op mijn rug gelopen! Toch wel weer een hele leuke foto voor als je straks weer thuis bent denk ik zo! Waar ik wel zin in heb is nog die anderhalve week lekker bijkomen en chillen aan het strand. En stiekem mis ik Nederland en sommige mensen daar ook wel een beetje, Nouja tot over iets meer dan 6 weken!!

Heeeeele dikke kus,
Diede