I like it here! :)

Hello lieve iedereen,

Hier komt weer een blogje uit het verre Ghana! Met mij gaat het super, behalve dat ik zojuist even ben aangereden door een motor, maarja kleinigheidje hou je toch. Hihi ik hoop dat ik jullie niet al te erg aan het schrikken maak, want het valt allemaal mee hoor! Alleen een paar flinke schaafwonden op mijn rug, been, voet, arm en schouder, en vooral de schrik die nooit heel prettig is! Gelukkig kwamen er al meteen van alle kanten mensen aanrennen om te helpen! Het was eventjes schrikken maar wel fijn om te zien hoe lief ze zijn hier. Oh en voor de gene die het interessant vinden, met min vinger gaat het goed! Er zat een velletjes los en ik ben zo iemand die altijd overal aan gaat pulken, dus ik natuurlijk aan dat velletje pulken.. Gaat ineens heel mijn vel eraf inclusief heel mijn nagel. Dus nu heb ik een mooie nagelloze wijsvinger en hoop ik dat mijn nageltje snel weer aan gaat groeien

Komende maandag ga ik in het compound en dit weekend zijn weekendje weg naar Bolga, dus dat betekend nog maar een paar nachtjes in mijn lieve familie.. Ik heb echt heel veel zin om in het compound te gaan maar het is ook wel heel jammer! De laatste tijd merk je gewoon echt dat je een band met ze hebt opgebouwd! Gister bijvoorbeeld heb ik zo gezellig zitten kletsen over van alles en nog wat met mijn zus en tante, ik ga ze echt heel erg missen. Maar gelukkig ben ik nog niet weg en ik ga de komende weken ook nog vaak o bezoek!

Op de school is de vakantie eindelijk over, dus dan zou je denken dat er weer lessen zouden zijn. Maar nee hoor de eerste paar dagen is het gewoon nog lekker chaos op de school, alle kinderen buitenspelen dan maar! Het was echt heel leuk om na 3 weken alle kinderen en leraren weer te zien! Zo merk je wel dat je een band met ze op hebt gebouwd en dat die niet zomaar weg is. Een paar kindjes uit de klas kwamen meteen naar me toe gerend, schreeuwend ‘MADAME DIEDAAAA!!’ Het zijn ook echt schatjes! Ook was het heel leuk om de juf van de klas waar ik in help weer te zien. Meteen een dikke knuffel en weer even bijkletsen! En dan te bedenken dat ik over ongeveer anderhalve maand afscheid moet gaan nemen, tfoee, ik weet nu al dat dat heel moeilijk gaat worden!
Er komen trouwens wel veel vorderingen in de school omdat er een nieuwe headmaster is van de overheid, de afgelopen periode heeft ie een beetje toegekeken maar nu merk je wel dat er wat veranderd. Er zijn allemaal nieuwe leraren bij gekomen en er gister was er een vergadering! Nu nog zien of de lessen er ook vooruit op gaan!

In het weeshuis gaat ook alles lekker zijn gangetje! De kinderen leer je steeds beter kennen en zo merk je al heel snel hoe ze allemaal zijn. Wie is een pestkopje, wie kan niet goed voor zichzelf opkomen, wie zijn echte boefjes en wie zijn de echter jankertjes. Een ding hebben ze allemaal gemeen, ze willen al-le-maal aandacht van je, en ze doen er allemaal vanalles voor om dat ook te krijgen. Soms een beetje lastig als je alleen zit met al die kinderen. Gelukkig zie je vaak dat er ook een aantal hele lieve kinderen zijn die de kleintjes een beetje aandacht en liefde geven enzo. Dat vind ik altijd wel heel mooi om te zien!

Ook het leven zelf is echt leuk, je komt in een ritme en je maakt hier ook vrienden. Gezellig een drankje doen en lekkere avondjes stappen hoort er nu ook allemaal bij. Toch wel heel gek, een heel ander leven dat je heel snel hebt op gebouwd maar dat je straks ook wel heel snel moet opgeven. Ook de vrijwilligers hier is het zo leuk mee. De groep veranderd telkens maar het is altijd gezellig. En Je krijgt gewoon met iedereen heel snel een band. Als je iemand hier net kent heb je het er bijvoorbeeld al over hoe je poep er die ochtend uit zag, en of je hebt gepoept op een wc, in een zakje of op het poepveld. Nou in Nederland heb ik het daar volgend mij nog nóóit over gehad, terwijl het hier een van de ‘dagelijkse’ gesprekken is.

Zoals jullie al wel horen vermaak ik me hier voorlopig nog prima!

Hele dikke kus,
Diede