Memories

Inmiddels ben ik alweer ruim twee weken thuis. Het is dus de hoogste tijd om jullie op de hoogte te brengen van wat ik de laatste weken in Sri Lanka heb gedaan.

De laatste weken stonden weer volop in het teken van werken en school. Ik heb genoten van de laatste weken met mijn cliënten. Voor school moesten we een film maken. In deze film was het de bedoeling dat we een onderzoekje deden waarin naar voren kwam wat voor impact wij hadden tijdens onze stage. Onze film stond in het teken van ouders betrekken in de therapie. We hebben gezien dat ouders ontzettend weinig kennis hebben over verschillende stoornissen. Wij hebben ons gericht op de cliënten met autisme, maar eigenlijk geldt het ook voor de cliënten met andere stoornissen. De ouders moeten thuis met de kinderen aan de slag, daarom is het ontzettend belangrijk dat zij mee de therapie in gaan.

In de weekenden heb ik de laatste weken niet veel meer gedaan. In de eerste weken en de vakanties had ik al zoveel gedaan dat het nu ook wel lekker was om thuis te blijven. Bovendien moest er nog het nodige voor school gedaan worden. Wel hebben we regelmatig in Kandy rondgehangen. Lekker eten en heerlijk shoppen. Het is voor ons allemaal zo goedkoop dat ik souvenirtje na souvenirtje toch nog maar even meenam. Mijn halve koffer was ermee gevuld. Alle verkopers kenden ons en we kregen zelfs cadeautjes mee toen we vertelde dat het ons laatste weekend was.

Zoals ik al zei heb ik dus volop genoten van de laatste weken met mijn cliënten. Het afscheid nemen was dan ook erg moeilijk. We hebben een afscheidsconcert gehad van één van mijn cliënten. Eén vader was zo dankbaar dat hij met tranen in zijn ogen afscheid nam en verschillende ouders wilde nog een uitgebreide fotoshoot doen van mij met hun kind. Omdat het de laatste twee weken erg slecht weer was zijn er helaas ook een aantal cliënten waar ik niet goed afscheid van heb kunnen nemen. Het is erg jammer om zo’n periode af te sluiten zonder dat je echt ‘doei’ kunt zeggen.

Toen was het tijd om te gaan. Inmiddels waren er al twee nieuwe PMT’ers aangekomen waar we de overdracht aan hebben gedaan en konden we dus met een redelijk gerust hart vertrekken. We hebben een afscheidsetentje gehad met Alfy en Sharmini en afscheid genomen van de collega’s van het Medical Center. Het is zo’n gekke gedachte dat je deze mensen, waar je 4 maanden mee hebt samen gewerkt en bevriend mee bent geworden misschien wel nooit maar gaat zien.

Toen was het echt zo ver. Op weg naar huis. De lieve mensen, het heerlijke weer en het prachtige landschap. Dit zijn allemaal dingen aan Sri Lanka die ik ontzettend ga missen. Ook het nooit haast hebben, alles goedkoop en het fantastische werk zijn dingen die ik enorm ga missen. Zelfs het chaotische verkeer en het ongestructureerde ga ik op een bepaalde manier missen. Toch was ik ergens ook heel blij dat het tijd was om weer te vertrekken. Aangezien we eerst nog een tussenstop hadden op de Malediven!!

5 nachten op de Malediven. Wat was het prachtig. Het begon bij een vreselijke toch in de speedboot op weg naar het eiland waar we verbleven. De speedboot ging zo hart over het water dat al mijn organen lekker door elkaar heen waren geschut. Tegenover mij zat een vrouw over te geven waardoor ik me ook niet bepaald beter ging voelen. Om het toch nog enigszins dragelijk te maken ging ik met Dorien afleiding zoeken door liedjes te zingen. Dit vond de vrouw tegenover mij misschien niet zo leuk, maar ik vond haar op dat moment ook niet fantastisch…

Toen kwamen we aan bij het eiland. Niet zo’n sterrenresort als je overal op facebook voorbij ziet komen. Maar wel een prachtig hotelletje met mooie hutjes waar je tijdens het douchen naar de sterrenhemel kon kijken. Het strandje wat bij het hotelletjes hoorde was prachtig. Het water was zo blauw en het leek wel op een klein paradijsje. We hebben heerlijk genoten van het water, de zon en het strand. Boekje erbij en ik kom mijn tijd wel door. We hebben ook nog een trip gedaan naar een zandbank. Ik dacht dat het strandje bij ons hotel een paradijsje was, maar toch ik hier kwam had ik al helemaal het gevoel dat ik op een paradijs terecht was gekomen. Het zand was wit met hier en daar prachtige schelpen en koraal. Als je naar het water keek zag je in één oogopslag vier verschillende kleuren blauw. Zo helder en zo mooi, het was fantastisch. Na genoten te hebben van dit prachtige eilandje zijn we nog gaan snorkelen. We zagen prachtige vissen zoals Nemo, Dory en al hun vriendjes. Ook hebben we vissen gevoerd. Ontzettend leuk omdat ze met misschien wel honderd tegelijkertijd op je af komen om aan je hand te knabbelen. Een fantastische dag en een geweldige afsluiting van deze hele reis. De volgende dag was het namelijk alweer tijd om naar huis te gaan.

Na een lange reis was het heerlijk om weer thuis aan te komen. Ik werd opgehaald door Daan, Ruby en mijn ouders en het was heerlijk om hen weer in de armen te vallen. De laatste paar weken stonden in het teken van school en iedereen weer zien. Inmiddels heb ik er ook weer een aantal dagen werk op zitten en lijkt de hele ervaring van Sri Lanka al weer heel ver weg. Ondanks dat ik het heerlijk vind om weer thuis te zijn, mis ik bepaalde dingen toch ook behoorlijk.

Tot snel allemaal!

Hele dikke kus,
Diede